عجله
شنبه, ۸ بهمن ۱۴۰۱، ۰۸:۴۷ ب.ظ
وقتی در انجام کاری عجله می‌کنی و مقدماتش را بجا نمی‌آوری. یک وقت است می‌بینی که سال‌هاست داری عجله می‌کنی و به مقصد نمی‌رسی! بهتر بود که این چندسال را مقدمه می‌کردی تا شاید بالاخره خدا بخواهد و به مقصد برسی!
پیمان
سکوت علما، سیرى ستمگر و گرسنگى ستمدیده [نهج البلاغه : خطبه ۳]
طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
- ارديبهشت ۱۴۰۳ (۲)
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۱)
- دی ۱۴۰۲ (۱)
- آذر ۱۴۰۲ (۴)
- آبان ۱۴۰۲ (۳)
- شهریور ۱۴۰۲ (۲)
- مرداد ۱۴۰۲ (۴)
- تیر ۱۴۰۲ (۱)
- فروردين ۱۴۰۲ (۱)
- بهمن ۱۴۰۱ (۱)
- دی ۱۴۰۱ (۱)
- آذر ۱۴۰۱ (۱)
- آبان ۱۴۰۱ (۴)
- مهر ۱۴۰۱ (۲)
- شهریور ۱۴۰۱ (۱)
- خرداد ۱۴۰۱ (۳)
- شهریور ۱۴۰۰ (۱)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱)
- اسفند ۱۳۹۹ (۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۱)
- آبان ۱۳۹۹ (۱)
- مهر ۱۳۹۹ (۲)
- مرداد ۱۳۹۹ (۴)
آخرین مطالب
-
۰۳/۰۲/۰۶سیاست در قرآن - ۳
-
۰۳/۰۲/۰۳سیاست در قرآن - ۲
-
۰۳/۰۱/۳۰سیاست در قرآن - ۱
-
۰۳/۰۱/۲۱با ادب چون چمران
-
۰۲/۱۲/۱۳در رثای دوری
-
۰۲/۱۰/۰۸موضوعات چالشی
-
۰۲/۰۹/۱۴پیامبری و انقلاب - ۱
-
۰۲/۰۹/۰۸چه باید کرد؟ - ۲
-
۰۲/۰۹/۰۸چه باید کرد؟ - ۱
کنجکاوم بدانم چه چیزی باعث شد به این نکته برسید
در خود یا اطرافیان اتفاقی دیدید؟
پاسخ:
در خودم که بسیار! در اطرافیان هم!
در خودم که بسیار! در اطرافیان هم!
در خودم دیدم که می‌خواهم مطلبی را یاد بگیرم یا فعالیتی اجتماعی انجام دهم و این باعث شده جو گیرانه سراغ آن بروم و الویت‌ها را فراموش کنم! اهم و مهم را فراموش کنم! قول و قرارها و عهد‌ها را بشکنم... چه عهدهایی که با مردم دارم، چه عهدی که خدا بر گردنم نهاده است!
این عهود چه من بدانم چه نه، همه مقدمات بوده‌اند و من فراموششان کرده‌ام. کلا فرق آدم بزرگ و بچه در همین است که آدم بزرگ بی‌خردانه به این سو و آن سو نمی‌دود تا تمام انرژی‌اش تمام شود و به جایی نرسد! اما بچه اینگونه است!
و همچنین وقتی در انجام کاری دچار کمال گرایی هستیم ...